“กลับสู่ลู่วิ่งแห่งชัยชนะ”
เมื่ออารมณ์ อยู่เหนือเหตุผล
ก็ทำให้ออกนอกลู่นอกทางของเป้าหมายได้เช่นกัน
การเดินออกนอกเส้นทางครั้งนี้ ออกมาเดือนกว่า แล้ว
ถึงเวลาที่ต้องกลับเข้าสู่เส้นทาง แล้วมุ่งสู่เป้าหมายต่อไป
การเดินออกนอกเส้นทาง ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองในชีวิต
ครั้งแรก ใช้เวลากับมันถึง 5 ปี
แน่นอนเสียดายเวลาที่เอาย้อนกลับมาไม่ได้
แต่ครั้งนี้ โชคดีที่ใช้เวลาน้อยลง… ไม่ถึงสองเดือน
แต่ความเจ็บปวดต่างกัน ครั้งที่สองเจ็บปวดกว่ามากมาย
อาจเป็นเพราะต้านทานไม่อยู่ หรือ ไม่ได้เตรียมใจรับ…
แต่ยังไง ประสบการณ์ ก็มีประโยชน์เสมอๆ
ในจุดที่เจ็บปวดที่สุด ยังมีจุดที่สวยงามที่สุด
ที่น่าจัดจำ และเก็บเป็นความทรงจำที่ดีต่อไป ตลอดกาล..
ถึงแม้จะมีซากแห่งความเสียหาย ที่เกิดขึ้นในใจอยู่มากมาย..
ก็สามารถสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้..
แต่ขณะนี้… ถึงเวลาแล้ว ที่ต้องก้าวข้ามผ่าน และ
เข้าสู่ ลู่วิ่งของเป้าหมายต่อไปได้แล้ว
เวลา… อาจเหลือน้อยเต็มที ดังนั้น การเดิน.. หรือ วิ่งเยอะๆ
อาจไม่ทำให้บรรลุจุดหมาย ในชีวิตได้อีกต่อไป
ดังนั้นให้เวลาแค่ 2 ปีเท่านั้นนะ ที่จะพิชิต เป้าหมาย…
ถึงเวลาที่เร่งสปีด และใช้ตัวช่วยทุกทาง และที่สำคัญ คือ..
กำลังใจ ที่ไม่มีวันหมด ใช่แน่นอน..
มันก็คือกำลังใจ ที่เราต้องสร้างขึ้นเอง ไม่ได้มาจากใครทั้งสิ้น
มาเถอะ เจ้าอุปสรรค์ทั้งหลาย เรียงหน้ากันเข้ามา เราอยากผูกมิตรด้วย
เพราะจุดที่เจ็บปวดที่สุดได้ผ่านไปแล้ว
หลังจากนี้อุปสรรค์ ก็คือเพื่อนที่ดีที่จะเคียงคู่เข้าสู่เป้าหมาย..
จงเข้าใจศัตรูของเราด้วยนะ ศัตรูตัวร้ายกาจ..
นั้นก็คือ จิตใจอันขุ่นมัว ความคิดแห่งมโน คิดไปเอง
ตัวนี้แหละ ที่ทำให้เจ็บปวดอย่างไม่รู้ตัว ดังนั้น..
ทัศนคติบวก 100% ที่เคยทำได้โฟกัสมันและทำให้ได้อีกเรื่อยๆ
ระเบียบวินัย ที่ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ทำซะ ถึงเวลาแล้ว..
อารมณ์ มีประโยชน์นะ ถ้าใช้มันไปทางด้านบวก เปลี่ยนมันซะ
สติ … ขาดไม่ได้ ก็รู้นี่ เคยทำมาได้แล้วนะ
สุขภาพ ดูแล 100% นะ
เวลา ให้เวลากับสิ่งที่สำคัญ และ ไม่เร่งด่วน ทำทันที
ทบทวนเป้าหมายทุกอาทิตย์ด้วย
และอย่างลืม อารมณ์ขันเสียล่ะ…
เพราะมันคือสิ่งที่ทุกคน ที่เราแคร์…ต้องการ..
เชื่อสิ!! ไม่ใช่เรื่องยาก ลุยเลยนะ!!
แล้วอย่าอย่าลืมว่า….
“ชัยชนะ เป็นของคนที่เชื่อมั่นว่า จะชนะ!!”
วันที่ 5 สิงหาคม 2558