ย้อนกลับไปปี 2529 ขณะนั้นผมอายุ 12 ปี ย่านพงษ์เพชร ถนนงามวงค์วาน ณ ร้าน มนเฮาส์ เป็นร้านอาหารไทยทั่วไป ขณะนั้น ผมได้มาทำงานกรุงเทพฯ เป็นปีแรก ซึ่งเป็นพนักงาน เบเกอรี่ ทำหน้าที่ทำความสะอาดอุปกรณ์เบเกอรี่ จนกระทั่งเลื่อนขั้นเป็นพนักงานแต่งเค้ก ซึ่งตรงนี้เอง ได้มานอนในห้องแต่งเค้กทุกวัน เพราะกลางคืนจะแอบเปิดแอร์บ้าง ^^(ก็มันร้อนนี่ครับ) และผมมีเพื่อนชื่อช้าง เป็นคนอุบล พูดภาษาอีสาน จะว่าไปแล้ว เพื่อนที่ทำงานเบอเกอรี่ ทุกคนก็เป็นคนอีสานเกือบหมด ดังนั้น ถึงผมจะเป็นคนเหนือ แต่ภาษาพูดก็ไม่แตกต่างกันมาก เลยทำให้พูดภาษาอีสานได้ไม่ยาก ซึ่งก็พูดมาโดยตลอด
และอีกหนึ่งของภาษาอีสานคือ เสียงเพลงหมอลำผมแทบจะร้องเพลงหมอลำได้เกือบทุกเพลง ซึ่งสมัยนั้น จะมีหมอลำ ดังๆ หลายคน เช่น พรศักดิ์ ส่องแสง พิมพา พรสิริ เฉลิมพร มาลาคำ และที่ผมชอบมากๆ ก็คือ สุบิน นิลวรรณ เพื่อนช้างจะพาร้องเพลงนี้ทุกวัน ผมรู้สึกว่าฟังแล้ว ร้องตามได้ และถ้าฟังเพลิน ก็หลับสบายเลย 555+ เพราะทำนองจะคลายๆ กันทั้งอัลบั้ม เพราะเป็นทำนองกลอนลำอมตะ ของสุบิน นิลวรรณนั่นเอง ลองฟังได้จากคลิป ข้างล่างครับ
ที่พูดถึง ศิลปินท่านนี้ เป็นเพราะว่า นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ สมัยนั้นขึ้นมา เลยลองไป ค้นหาเพลงใน Youtube ดันมีด้วย แต่เสียดายว่า ผมพยายาม หา ประวัติ คุณสุบิน นิลวรรณ ซึ่งไม่เจอเลยครับ ถ้าใครเจอ หรือรู้จักยังไง ก็ส่งมาให้ผมด้วยนะครับ
และเพลงกลอนลำอมตะ ของสุบิน นิลวรรณ ในชุดนี้มี 14 เพลงคือ
1.เมาหนักเพราะรักติ๋ม
2.ดื่มเพื่อลืมติํม
3.อกหักดังเปาะ
4.มอบใจให้แต๋ว
5.ดื่มเพื่อลืมเธอ
6.ลมหนาวสาวจาก
7.หนาวนี้อยากมีคู่
8.ผมบ่เมาแต่ผมวิน
9.ส.ร.ถ.พาพัง
10.เซียนเหล้า
11.เมาเหล้าดีกว่าเมารัก
12.รางวัลผู้แพ้
13.อยู่เพื่อสั่ง
14.ขอบคุณแฟนๆ
ฟังแล้วให้คิดถึงภาพเก่าๆ จริงๆครับ (อายุมากขึ้น อยากจะย้อนกลับไปดูอีกครั้ง หวังว่าก่อนตาย ใครช่วยผลิต Time Machine เครื่องมือวิเศษของโดเรม่อนให้เสร็จทีเถอะ) ^^